Deze pagina is in opbouw... wordt vervolgd.
Chronische Vermoeidheid
Het chronisch vermoeidheidssyndroom is een geheel van klachten. De belangrijkste kenmerken zijn de aanslepende, ernstige vermoeidheid, die vaak samengaat met vage en verspreide spierpijnen, geheugen- en concentratiestoornissen, slaap- en stemmingsstoornissen, etc.
Mensen die chronisch vermoeid zijn kennen meestal een ernstige fysieke en mentale vermoeidheid, waarvoor geen lichamelijke of organische oorzaak gevonden wordt en die minstens zes maanden aanhoudt. Rusten verandert weinig aan de vermoeidheid.
Mensen die chronisch vermoeid zijn kennen meestal een ernstige fysieke en mentale vermoeidheid, waarvoor geen lichamelijke of organische oorzaak gevonden wordt en die minstens zes maanden aanhoudt. Rusten verandert weinig aan de vermoeidheid.
Buteyko's visie
Door bijvoorbeeld een lange stressperiode, gaan mensen vaak diep ademhalen, een diepe ademhaling wordt dan een gewoonte. Daarbij kunnen de bijnieren uitgeput raken en maken steeds minder adrenaline en cortisol aan.
Bij een diepe ademhaling gaat het koolzuurgasniveau in het bloed omlaag. Het bloed laat het zuurstof moeilijker los en op die manier gaat er minder zuurstof naar de cellen in het lichaam. Zuurstof is de bouwstof die de cellen van energie voorziet.
De zuurgraad van het bloed verandert, wat een grote invloed heeft op de werking van bijna alle enzymen, mineralen, vitamines en hormonen.
Spieren die te weinig zuurstof krijgen, gaan over op een anaërobe (zonder zuurstof) verbranding waarbij melkzuur geproduceerd wordt. Dit voelt aan als "verzuurde", vermoeide spieren. Het lichaam kan een tekort aan zuurstof een enige tijd compenseren, maar op een gegeven moment zijn de reserves op. De extra melkzuurproductie, het chronisch tekort aan zuurstof en de uitputting van de bijnieren eisen hun tol. Het lichaam is uitgeput.
Bij een diepe ademhaling gaat het koolzuurgasniveau in het bloed omlaag. Het bloed laat het zuurstof moeilijker los en op die manier gaat er minder zuurstof naar de cellen in het lichaam. Zuurstof is de bouwstof die de cellen van energie voorziet.
De zuurgraad van het bloed verandert, wat een grote invloed heeft op de werking van bijna alle enzymen, mineralen, vitamines en hormonen.
Spieren die te weinig zuurstof krijgen, gaan over op een anaërobe (zonder zuurstof) verbranding waarbij melkzuur geproduceerd wordt. Dit voelt aan als "verzuurde", vermoeide spieren. Het lichaam kan een tekort aan zuurstof een enige tijd compenseren, maar op een gegeven moment zijn de reserves op. De extra melkzuurproductie, het chronisch tekort aan zuurstof en de uitputting van de bijnieren eisen hun tol. Het lichaam is uitgeput.
